Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα...

Τα κάλαντα, Νικηφόρος Λύτρας


Προκαλεί συγκίνηση και θαυμασμό ο πίνακας που ζωγράφισε το 1872 ο Νικηφόρος Λύτρας αποτυπώνοντας μια ομάδα παιδιών διαφόρων εθνικοτήτων να λένε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
Αρκούσε αυτό το έργο για να αποδοθεί στον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη ο τίτλος «ο ζωγράφος των Χριστουγέννων». Το έργο αυτό θεωρείται ως η κορυφαία στιγμή στην ηθογραφική ζωγραφική της Ελλάδας. Τα σύμβολα που εισάγει, χωρίς τυμπανοκρουσίες -το μαρμάρινο θωράκιο της Νίκης, που δένει το σανδάλι της, αλλά ειρωνικά σχεδόν, βαλμένο δίπλα σε μια χορταρένια σκούπα, το γυάλινο ποτήρι με το νερό, που παραπέμπει στην κάθαρση που έρχεται από τα Ελληνόπουλα, που δεν εμφανίζονται ως γραφικά δείγματα μιας γνωστής τυπολογίας φορεσιών, το ξερό, άνυδρο δέντρο που δηλώνει την υφέρπουσα φτώχεια στο πρόσωπο της σκοτεινής μορφής, που μόλις φαίνεται πίσω από τον τοίχο".


Πηγή: Ο πιο διάσημος πίνακας για τα κάλαντα και η ιστορία του | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/82986#ixzz2nHxfa4sS

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

«Lichtmond: To Φωτεινό Σύμπαν»

Μόνο το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο

Tο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο εορτάζει την φετινή  φθινοπωρινή ισημερία με την παράσταση: «Lichtmond: Το Φωτεινό Σύμπαν», η οποία θα προβληθεί μόνο το βράδυ του Σαββάτου 21 Σεπτεμβρίου 2013 στο θόλο του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου.


Το «Lichtmond: Το Φωτεινό Σύμπαν» είναι μια βραβευμένη Πλανηταριακή παραγωγή σαν ένα «ποιητικό ταξίδι» ανάμεσα σε ήχους και εικονικά τοπία. Πρόκειται για μια συναρπαστική «απόδραση» σε ένα εικονικό παράλληλο Σύμπαν, σε έναν κόσμο με τους δικούς του φανταστικούς ήλιους και την δική του ιδιαίτερη Γη, μια «κατάδυση» σε έναν ωκεανό από ηλεκτρονικούς ήχους  και συναρπαστικές ψηφιακές εικόνες.

Την μουσική της παράστασης συνυπογράφουν οι Giorgio και Martin Koppehele, καθώς και oι  Alan Parsons, I Muvrini και Boy George, οι οποίοι έχουν αποσπάσει πληθώρα βραβείων για την δουλειά τους αυτή.  Ένα από τα μέλη της ομάδας που σκηνοθέτησε την παράσταση, ο Thomas W. Kraupe (που είναι Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Πλανηταρίων (IPS) και Διευθυντής του Πλανηταρίου του Αμβούργου), θα προλογίσει την παράσταση και θα μοιραστεί με το κοινό τις εμπειρίες του από την διαδικασία της παραγωγής.

Σημειώνεται ότι την ημέρα αυτή και μόνο (Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2013), θα πραγματοποιηθούν τρεις παραστάσεις (ώρες 18:30, 20:00 και 21:00). Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη απαραίτητα είναι όμως τα δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 17:30 της ίδιας ημέρας και έως εξαντλήσεως των διαθέσιμων θέσεων από το ταμείο του Πλανηταρίου.

Η διάρκεια της παράστασης είναι 51’ και προτείνεται για ενήλικες και παιδιά Γυμνασίου και άνω.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Το καλοκαιράκι είναι παρελθόν......Το κρατάμε στις καρδιές μας και από αυτή την εβδομάδα επιστρέφουμε κανονικά στην τάξη..... 
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!

Technology expert girl student!!



Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Ησυχία... Λέξη καμία...


Ludovico Einaudi, Run 

Tango Festival 2013

Acropolis tango festival

Το Φεστιβάλ Tango Acropolis θα πραγματοποιηθεί και αυτή τη χρονιά και θα μας χαρίσει 3 μέρες και νύχτες γεμάτες από τη ζωντάνια και το πάθος του tango! 

Το φεστιβάλ τελεί υπό την “Αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO”, του Υπουργείου πολιτισμού του Μπουένος Άιρες, του Υπουργείου Τουρισμού,  της Πρεσβείας της Αργεντινής στην Ελλάδα και του Δήμου Αθηναίων.

Δύο πολιτισμοί, της Ελλάδας και της Αργεντινής δίνουν ραντεβού στους πρόποδες της Ακρόπολης και φιλοξενούνται από σημαντικούς ιστορικούς και Αρχαιολογικούς χώρους.

Η επίσημη έναρξη του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 5 Ιουλίου, στις 09.00 το βράδυ στο Μουσείο της Ακρόπολης με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, που θα απολαύσει τις χορογραφίες αναγνωρισμένων χορευτών από όλο τον κόσμο. Η εκδήλωση θα συνεχιστεί με ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους παρευρισκομένους που θα εγκαινιάσουν την πρώτη milonga χωρίς σύνορα, συνοδεία ζωντανής ορχήστρας που θα διευθύνει ο αναγνωρισμένος Έλληνας συνθέτης Μάριος Στρόφαλης με ρεπερτόριο Tango μεγάλων συνθετών της Αργεντινής.

Το Σάββατο, 6 Ιούλιου, στις 11.00 το βράδυ τη σκυτάλη παίρνει το Θέατρο Δόρας Στράτου στου Φιλοπάππου. Τα ανεπανάληπτα χορευτικά, που θα ξεκινήσουν στις 24.00 με τη συμμετοχή ζευγαριών από όλη την Ελλάδα, θα ακολουθήσει η συναυλία της εκρηκτικής Αργεντίνας τραγουδίστριας από το Buenos Aires, Natalia Soledad Petsalis, με τη συνοδεία του Αργεντίνου κιθαρίστα Herman Mayr. Από κοινού θα παρουσιάσουν ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πρόγραμμα υψηλής αισθητικής. Η βραδιά θα κλείσει με μία ολονύχτια milonga αφιερωμένη στην ενότητα και την ειρήνη του κόσμου.

Το φεστιβάλ ολοκληρώνεται την Κυριακή, 7 Ιουλίου, στους πρόποδες της Ακρόπολης. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς θα υποδεχτεί το κοινό στις 09.00 το βράδυ. Η καρδιά της Αθήνας θα χτυπήσει στους ρυθμούς του πιο αισθησιακού χορού με ανεπανάληπτα χορευτικά από διάσημους χορευτές από την Ιαπωνία, Πορτογαλία, Ουκρανία, Ιταλία, Αργεντινή και Ελλάδα. Θα ακολουθήσει milonga υπό τη μουσική των Quinteto Tangarto, του μουσικού συγκροτήματος που έχει συνδέσει το όνομά του με την ερμηνεία και το αυθεντικό αίσθημα των Αργεντίνικων Tangos.

Οι επισκέπτες του φεστιβάλ θα ζήσουν τρεις μαγευτικές βραδιές που θα γράψουν ιστορία στις πολιτιστικές δραστηριότητες της πόλης. Οι βραδιές είναι αφιερωμένες στην τέχνη, το χορό, την αγκαλιά και την παγκοσμιότητα του Tango.



Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Η πρώτη καλοκαιρινή Πανσέληνος

 Supermoon in Washington
Στις 23 Ιουνίου διαμορφώθηκε η πρώτη Πανσέληνος του καλοκαιριού που θα είναι και η μεγαλύτερη Πανσέληνος της χρονιάς. Το φεγγάρι πιο γεμάτο από κάθε άλλη φορά φάνηκε τεράστιο, καθώς έφτασε στο κοντινότερο σημείο προς τη γη, σε απόσταση μόλις 356.990 χιλιομέτρων. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν συμβαίνει συχνά και που θα ξανασυμβεί στις 10 Αυγούστου του 2014.




Σούνιο, Ναός του Ποσειδώνα



Σαν σήμερα...

Antonio Gaudi: Ο ιδιοφυής Καταλανός αρχιτέκτονας- σύμβολο της Βαρκελώνης 


Antonio Gaudi

Σαν σήμερα 25 Ιουνίου, το 1852 γεννήθηκε ο ιδιοφυής Ισπανός αρχιτέκτονας Αντόνιo Γκαουντί.

Casa Batlló


Ο Antonio Gaudí ήταν σημαντικός Καταλανός αρχιτέκτονας της Αρτ Νουβό που γεννήθηκε στη Ρέους, αλλά σπούδασε και εργάστηκε στη Βαρκελώνη όπου βρίσκονται και τα πιο σημαντικά έργα του, τα οποία ξεχωρίζουν για τη φαντασία, τον σχεδιασμό τους και την μοναδικότητα τους.





Ο Γκαουντί διαμορφώθηκε επαγγελματικά και πνευματικά στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Βαρκελώνης. Μελέτησε τα καλλιτεχνικά ρεύματα του παρελθόντος, την ισλαμική και τη γοτθική αρχιτεκτονική η οποία μάλιστα εκείνη την εποχή αναβίωνε. Δέχτηκε την επιρροή του Viollet-le-Duc, των John Ruskin και Richard Wagner και μέσα από το έργο του θέλησε να ανανεώσει την τοπική αρχιτεκτονική έκφραση επεξεργαζόμενος νέες φόρμες.





Ένα από τα πιο σημαντικά του έργα είναι το Μέγαρο Γκουέλ, (η κατασκευή του ξεκινά το 1886 και ολοκληρώνεται το 1888). Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον Δον Eusebi Güell i Bacigalupi, εξέχουσα μορφή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της πόλης και με ισχυρή επιρροή στην πολιτική.





Το τελευταίο και ένα από τα χαρακτηριστικά έργα του είναι η εκκλησία Σαγράδα Φαμίλια, η οποία έμεινε ημιτελής λόγω του θανάτου του αρχιτέκτονα.


Σαγράδα Φαμίλια

Τα έργα του Γκαουντί δίνουν ιδιαίτερο χαρακτήρα στη Βαρκελώνη και αποτελούν πόλους έλξης για επισκέπτες και μελετητές. Χαρακτηριστική είναι μια από τις τεχνικές του Γκαουντί ο οποίος χρησιμοποιούσε κομμάτια από κεραμικά πλακίδια για να διακοσμήσει και να χρωματίσει κάποια από τα έργα του. Σήμερα πολλά από τα διακοσμητικά αναμνηστικά που πωλούνται στη Βαρκελώνη χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή.



Astor Piazzolla
Libertango

Η πιο ωραία παραλία...

Φαλάσαρνα

Φαλάσαρνα στα Χανιά!

 Προκυμαία στη Φαλάσαρνα   
 Η θέση της αρχαίας Φαλάσαρνας εντοπίζεται στο δυτικό άκρο του ακρωτηρίου της Γραμβούσας στη δυτική ακτή της Κρήτης. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Κόρυκος και περιλάμβανε το βραχώδες ακρωτήριο, όπου βρισκόταν η ακρόπολη, με την εκπληκτική θέα στη δυτική θάλασσα της Κρήτης. Το ακρωτήριο κλείνει την περιοχή Κουτρί, χωρισμένη σε πέντε επιμέρους τομείς: αρχικά την περιοχή της ακρόπολης, η οποία προστατεύει τον κόλπο από την πλευρά της θάλασσας, την περιοχή της μικρής κοιλάδας η οποία εκτείνεται στα νοτιοανατολικά της ακρόπολης με πρόσβαση στη θάλασσα στα νότια, τις δύο πλαγιές που περιβάλλουν την κοιλάδα αυτή και υψώνονται στα νότια και ανατολικά, στις οποίες βρίσκονται τα όρια του οικισμού και όπου εντοπίζεται η νεκρόπολη, και τους δύο κόλπους, έναν στα νότια, ο οποίος επιτρέπει την είσοδο στο λιμάνι, και έναν στα βόρεια, ο οποίος είναι βραχώδης και αφιλόξενος. Η Φαλάσαρνα ήταν ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Κρήτης, με κύρια περίοδο ακμής τον 4ο και 3ο αι. π.Χ. και η προέλευση του ονόματος της αποδίδεται στη νύμφη - τοπική ηρωίδα Φαλασάρνη.

Η περιοχή της Φαλάσαρνας κατοικήθηκε από τη Μεσομινωική, όπως μαρτυρούν όστρακα από τις γύρω πλαγιές και τις επιχώσεις του λιμανιού, μέχρι τα μέσα του 1ου αι. π.Χ. Οι πρωιμότερες φάσεις παραμένουν ακόμα άγνωστες, εντούτοις από τον 4ο αι. π.Χ. ο οικισμός άκμασε και είχε τη δυνατότητα να κατέχει ισχυρές οχυρώσεις, κλειστό λιμάνι, υπολογίσιμη ναυτική δύναμη, νομισματοκοπείο, διάφορους ναούς, και τα στοιχεία μιας πλούσιας πόλης με πρόσβαση σε εμπορικούς δρόμους. Η ακμή της πόλης τοποθετείται χρονολογικά στην Ελληνιστική περίοδο, καθώς βρίσκονταν στο ναυτικό δρόμο που ένωνε την Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια με το Αιγαίο. Οι πηγές της ακμής της πιθανόν να προέρχονταν από την κοινή στη Μεσόγειο πειρατική πρακτική, γεγονός που την έφερε σε διαμάχη με το ρωμαϊκό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό δίκτυο, που εξαπλωνόταν τότε. Η Ρώμη σε μια προσπάθεια να μειώσει τα πειρατικά κέντρα εγκατέστησε γύρω από την Κρήτη ρωμαϊκούς στρατιωτικούς θύλακες οι οποίοι κατέστρεψαν την πόλη το 69 π.Χ. Η πόλη δεν συνήλθε ποτέ, ενώ ένας ρωμαϊκός οικισμός εντοπισμένος νοτιότερα ονομάστηκε πάλι Φαλάσαρνα. Άλλοι παράγοντες, όπως η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης, συνέβαλαν, επίσης, πιθανότατα στην παρακμή της.

Γραπτές επιγραφικές πηγές που αναφέρουν τη Φαλάσαρνα εμφανίζονται γύρω στο 350 π.Χ. και τελειώνουν στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ. Ο Σκύλλαξ ο Καρυανδεύς (μέσα 3ου αι. π.Χ.) είναι ο πρώτος που αναφέρει τη Φαλάσαρνα ως εξής: «μίας ημέρας ταξίδι από τη Λακεδαίμονα βρίσκεται το άκρο της Κρήτης, στο οποίο η πρώτη πόλη βρίσκεται εγκαθιδρυμένη προς την πλευρά που δύει ο ήλιος και ονομάζεται Φαλάσαρνα. Έχει κλειστό λιμάνι». Ο Πολύβιος σημειώνει μία συμμαχία μεταξύ της Φαλάσαρνας και της Κυδωνίας, συμμάχων από το 392 π.Χ., με την Κνωσσό και άλλες 28 κρητικές πόλεις εναντίον της Φαιστού και των συμμάχων της, μία από τις οποίες ήταν η παραδοσιακή εχθρός της Φαλάσαρνας, Πολυρρήνια. Το αποτέλεσμα της συμμαχίας ήταν ένας πόλεμος με 100ετή διάρκεια, με νικήτρια την Πολυρρήνια. Ο πόλεμος τελείωσε το 186 π.Χ. όταν ο Άππιος Κλαύδιος διέταξε τις δύο πόλεις να αποσυρθούν και να σταματήσουν οι εχθροπραξίες σε άλλα μέρη του νησιού. Ο Πλίνιος αναφέρει ότι στο 176 π.Χ. η Φαλάσαρνα έστειλε δύναμη 1500 ανδρών, μαζί με άλλους 1500 από την Κνωσσό, για να βοηθήσουν τον Περσέα της Μακεδονίας εναντίων της Ρώμης.

Παρ' ότι οι ανασκαφικές μαρτυρίες και τα ιστορικά στοιχεία δεν ανεβάζουν την ίδρυσή της πριν από τον 6ο αι. π.Χ., κατά πάσα πιθανότητα πρέπει να οργανώθηκε ήδη από το τέλος της γεωμετρικής περιόδου με την ένωση των διάσπαρτων οικισμών του κάμπου σε ένα συνοικισμό που εξελίχθηκε σε υπολογίσιμη ναυτική δύναμη. Στα μετέπειτα χρόνια η πόλη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο θαλάσσιο εμπόριο της δυτικής Κρήτης με την κατασκευή του κλειστού λιμένα της και την οχύρωσή του. Σήμερα το λιμάνι και οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται στην ξηρά, μετά την ανύψωση της ακτής 6 - 9 μ., πιθανότατα εξαιτίας του ισχυρού του 365 μ.Χ.

Κατά την ανασκαφέα του χώρου, πρόκειται για πειρατικό ορμητήριο που τελικά κατέστρεψαν οι Ρωμαίοι στα μέσα του 1ου αι. π.Χ., οπότε σφραγίστηκε και η είσοδος του λιμανιού. Η πόλη ερευνήθηκε ξανά στα μέσα του 19ου αι. από άγγλους περιηγητές, οι οποίοι εντόπισαν τον οικισμό και το κλειστό λιμάνι. Από το 1968 γίνονται διάφορες σωστικές ανασκαφές, ενώ από το 1986 η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων ξεκίνησε συστηματική έρευνα για τον καθορισμό της έκτασης του λιμανιού και των στοιχείων που το περιβάλλουν.
Συντάκτης
Β. Νινιού-Κινδελή, Αρχαιολόγος
Α. Τσίγκου, Αρχαιολόγος
    
      
    Χρονολόγηση
τέλος Γεωμετρικής περιόδου - μέσα 1ου αιώνα π.Χ.